Iwona Olszowska, Paweł Konior, "Ewa i On"
Współpraca Pawła Koniora i Iwony Olszowskiej jako duetu została zapoczątkowana dzięki inicjatywie Adama Kamińskiego, który zaprosił ich razem na Laboratorium Ruchu we Wrocławiu w 2014 roku. Wtedy powstała pierwsza otwarta improwizacja wraz z muzyką na żywo Marcina Janusa, zaprezentowana na scenie CIA. Z czasem projekt ewoluował. Kolejne duety zawsze odnosiły się do relacji dwóch osób, jednak za każdym razem był to inny typ osobowości, w innych okolicznościach i konstelacjach. Kolejno powstawały: Adam i Elf, Pablo & Iv oraz Ewa i On.
Ewa i On to odsłona jednego z serii duetów improwizacji strukturalnej w tańcu współczesnym. Scenariusz stanowi strukturę tematyczną, a tancerze na bieżąco improwizują choreografie w tzw. czasie rzeczywistym/constant composition. Ewa i On to impresja odnosząca się do Adama i Ewy.
koncept i score: Iwona Olszowska, Paweł Konior
taniec, improwizacja: Paweł Konior, Iwona Olszowska
muzyka: Marcin Janus
produkcja: Iwona Olszowska, Paweł Konior, Marcin Janus
premiera: 17 czerwca 2017 roku, Dom Rzemiosł, Kraków
czas trwania: 45 minut
Iwona Olszowska – tancerka, choreografka, pedagog tańca współczesnego. Posiada certyfikat Somatic Movement Educator wg metody Body-Mind Centering®. Stworzyła własny styl taneczny – spiral flow dynamic. Współzałożycielka i kierownik artystyczny Eksperymentalnego Studia EST (od 1989 roku). Współpracowała m.in. z Polskim Teatrem Tańca, Pracownią Fizyczną, Renatą Piotrowską, Martą Pietruszką, Magdaleną Przybysz, Jackiem Owczarkiem, Anną Haracz, Natalią Iwaniec, Liz Lerman, Risą Jaroslow, Maidy Withers, Pierrem Deloche, Michaelem Schumacherem. Stypendystka Fundacji Batorego i programu ArtsLink w Nowym Jorku.
Paweł Konior – performer, tancerz oraz nauczyciel tańca. Studiował w Salzburg Experimental Academy of Dance, swój warsztat taneczny doskonalił w Holandii, Belgii i Polsce z takimi choreografami jak: Pedro Goucha, Einat Tuchman, Mor Shani, Rita Vilhena, T.r.a.s.h Company, Ugo Dehaes, Tomasz Wygoda, Iwona Olszowska. Jako performera interesuje go odkrywanie nowych przestrzeni w tańcu oraz nowatorskie podejście do dawnych form ruchu. Taniec postrzega jako studium ludzkiej duszy. Ruch, który go interesuje, jest organiczny, bazuje na emocjach, pogłębia czucie i świadomość ciała.